متنفرم از روزای بی تو و روزای با تو متنفرم از دنیای تو

صبح ها که بیدار میشم تصویر خودمو نمیبینم فک می کنم آیینه شده قاب عکسی از دختری که سالهاست از من فاصله گرفته ،گرد و خاک روش نشان از طولانی شدن این سال هاست.

نمی دونم کجا دنبال خودم بگردم  دنبال خودی که هیچ کس ازش خبر نداره ،هیچ کس حتی نمی داند این منی که من می گویم کجاست.

اما من با همه این دل زدگی ها باز هم به دنبال خودم میرم خودی که میدونم متاثر از تو و زندگی توئه.

 

پ ن :جهت روشن شدن موضوع من کاملا سینگلم